Jean Pâques (pseudoniem van J
ean-Pierre Paque, °1901 in Luik – †1974) is een Waals componist en jazzpianist. Hij behoorde tot de top van de beginnende jazz scène in België.
Na de Eerste Wereldoorlog ontwikkelde Paques zich tot een van de meest briljante Europese ragtime pianisten. In Luik was hij tussen 1923 en ’25 pianist in zijn eigen jazzband, de Five Merry Kids. Heel Luik danste toen op zijn one-steps met gekke namen zoals Renaise jazz, Catania, Dely aya of walsen zoals Elisi m’ame regreb. Hij verhuisde naar Parijs, waar hij zich profileerde als pianist en componist in de novelty piano stijl. De novelty piano (of novelty ragtime) is een muziekstijl met alleen pianomuziek, populair in de Verenigde Staten tussen 1920 en 1940. Deze stijl was gegroeid vanuit het arrangeren en opnemen van pianomuziek voor pneumatische pianorollen (pianola’s). Novelty piano kwam voort uit de ragtime, maar was meer swingend, veel sneller, en door de mogelijkheden van de pianola’s ook technisch veel moeilijker dan de oorspronkelijke ragtime.
Aan het eind van de jaren twintig speelde hij in Berlijn met Gregoire Nakchounian and His Russion North Star Orchestra, o.a. muziek van René Demaret (zie Amour de tzigane en Heimweh). Daarna speelt hij in London met de befaamde Engelse saxofonist Sid Philips & His Melodians. Vervolgens wordt hij pianist van het orkest van de platenfirma Edison Bell te Londen, geleid door Harry Hudson. Het was in die periode dat hij een tiental ‘diabolische’ stukken voor piano componeerde: Hot Piano, Rythmic Keys, Pianotes, Karessin’ The Keys, Piano Fun, Breakin’Notes…
Vanaf 1959 richt Pâques zich meer naar een sobere maar efficiënte easy-listening stijl. Hij maakte veel opnames bij Decca Records, Vega, Disques Vogues en Ariola Easy-Listening-Productions. Tijdens zijn lange carrière nam hij een veertigtal albums op.
De gevoelige trage wals Sérénade d’amour werd gecomponeerd op het ogenblik waarop deze pionier van de Belgische jazz zijn eerste sporen verdiende met zijn Five Merry Kids. Terwijl hij toen vooral met de virtuoze ragtime/novelty stijl bezig was, verwijst deze wals toch al ergens naar zijn sobere easy-listening periode door de eenvoudige efficiëntie van melodie en harmonie. Terwijl de melodie heel klassiek is, hoor je al kleine verwijzingen naar jazz-harmonie in de begeleiding.
bronnen van teksten en foto’s : https://wordpress.com/page/artdecomusic.be/1547